wcielenie

wcielenie
wcielenie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. wcielić. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wcielenie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. wcielenieeń {{/stl_8}}{{stl_7}}'ucieleśnienie, uosobienie czegoś, jakiejś idei, cech, pojęć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Być wcieleniem najgorszych wad. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wcielenie — n I 1. rzecz. od wcielić ∆ wojsk. Karta wcielenia «nakaz stawienia się w jednostce wojskowej osoby powołanej do odbycia czynnej służby wojskowej i zaliczenie tej osoby do stanu żołnierzy danej jednostki» 2. lm D. wcielenieeń «uosobienie,… …   Słownik języka polskiego

  • inkarnacja — ż I, DCMs. inkarnacjacji; lm D. inkarnacjacji (inkarnacjacyj) rel. «ucieleśnienie, wcielenie; w niektórych religiach: wcielenie bóstwa w osobę ludzką (Chrystus, Wisznu); według teorii reinkarnacji: stadium ziemskiej egzystencji duszy» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • inkarnacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. inkarnacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} w religiach Dalekiego Wschodu: stadium przebywania duszy w danym jej ciele; wcielenie {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Польша (история)* — Период I. П. племенная и языческая. В конце VI в. по Р. Хр., с уходом германских племен из бассейнов Вислы, Одера и Эльбы, происходит миграция славян к западу и северу от их европейской стоянки на склонах Карпат и верховьях Вислы. Среди племен… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Польша — (история) Период I. П. племенная и языческая. В конце VI в. по Р. Хр., с уходом германских племен из бассейнов Вислы, Одера и Эльбы, происходит миграция славян к западу и северу от их европейской стоянки на склонах Карпат и верховьях Вислы. Среди …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • aneksja — ż I, DCMs. aneksjasji; lm D. aneksjasji (aneksjasyj) «wcielenie, włączenie siłą przez państwo całości lub części terytorium innego państwa» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • fetysz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «w religiach pierwotnych przedmiot obdarzony siłą magiczną lub uważany za wcielenie bóstwa» Czcić fetysze. 2. «przedmiot traktowany jako maskotka; coś bezkrytycznie czczone» Nosić coś jako fetysz. ‹fr. z port.› …   Słownik języka polskiego

  • fetyszyzm — m IV, D. u, Ms. fetyszyzmzmie, blm 1. «kult fetyszów, przedmiotów uważanych za wcielenie bóstwa lub rzekomo obdarzonych nadnaturalnymi właściwościami» 2. med. «zaburzenia popędu płciowego i osiąganie zaspokojenia seksualnego przez oglądanie lub… …   Słownik języka polskiego

  • inkorporacja — ż I, DCMs. inkorporacjacji; lm D. inkorporacjacji (inkorporacjacyj) 1. «wcielenie, włączenie; szczególnie: przyłączenie jakiegoś terytorium do innego» Inkorporacja terytorium. 2. «w prawodawstwie: zebranie przepisów prawnych znajdujących się w… …   Słownik języka polskiego

  • okaz — m IV, D. u, Ms. okazzie; lm M. y 1. «egzemplarz mający wybitne, charakterystyczne cechy, właściwości swego gatunku, rodzaju itp.; reprezentant jakiegoś typu, gatunku itp.; pojedyncza sztuka» Ciekawy, ładny, rzadki okaz. Okaz anatomiczny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”